Verbum

нарадзіць, ✂; зак.

1. Даць жыццё каму-н., пусціць на свет.

   • Н. сына.

2. перан. Даць пачатак чаму-н., стварыць што-н., быць прычынай з’яўлення чаго-н.

   • Крыўда нарадзіла злосць.

◊

• У чым маці нарадзіла (разм.) — зусім голы.

|| незак. нараджаць, ✂.

|| наз. нараджэнне, ✂.