нарабіцца, ; зак.

  1. Парабіць уволю; напрацавацца.

  2. Здарыцца, адбыцца (разм.).

    • Нарабілася бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)