Verbum

нарабіць, ✂; зак.

1. Зрабіць вялікую колькасць чаго-н.

   • Н. здымкаў.

2. Зрабіць, ажыццявіць тое, што названа назоўнікам (пра многае; неадабр.).

   • Н. глупства.
   • Н. памылак.

3. Насмеціць, напэцкаць.

   • Дзеці нарабілі смецця ў пакоі.

4. Зрабіць вязаннем нейкую колькасць.

   • Н. панчох, шкарпэтак.

|| незак. нарабляць, ✂.