напусціць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Даць доступ куды-н. вялікай колькасці каго-, чаго-н.

    • Н. вады ў ванну.
    • Н. мух у хату.
  2. што і чаго на каго (што). Надаць сабе, сваім паводзінам нейкі выгляд, характар (размоўнае).

    • Н. на сябе строгасць.
  3. каго-што на каго-што. Накіраваць для нападу (размоўнае).

    • Н. сабак на звера.
  4. Ва ўяўленні забабонных людзей — з дапамогай вышэйшай сілы наслаць на каго-, што-н.

    • Н. чары, хваробу.
  5. што і чаго. Даслаць, павялічыць у памеры пры раскроі.

    • Н. на швы.

|| незакончанае трыванне: напускаць.

|| назоўнік: напуск.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)