Verbum

напусціць, ✂; зак.

1. Даць доступ куды-н. вялікай колькасці каго-, чаго-н.

   • Н. вады ў ванну.
   • Н. мух у хату.

2. што і чаго на каго (што). Надаць сабе, сваім паводзінам нейкі выгляд, характар (разм.).

   • Н. на сябе строгасць.

3. каго-што на каго-што. Накіраваць для нападу (разм.).

   • Н. сабак на звера.

4. Ва ўяўленні забабонных людзей — з дапамогай вышэйшай сілы наслаць на каго-, што-н.

   • Н. чары, хваробу.

5. што і чаго. Даслаць, павялічыць у памеры пры раскроі.

   • Н. на швы.

|| незак. напускаць, ✂.

|| наз. напуск, ✂.