напусціць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Даць доступ куды-н. вялікай колькасці каго-, чаго-н.
- Н. вады ў ванну.
- Н. мух у хату.
-
што і чаго на каго (што). Надаць сабе, сваім паводзінам нейкі выгляд, характар (размоўнае).
- Н. на сябе строгасць.
-
каго-што на каго-што. Накіраваць для нападу (размоўнае).
- Н. сабак на звера.
-
Ва ўяўленні забабонных людзей — з дапамогай вышэйшай сілы наслаць на каго-, што-н.
- Н. чары, хваробу.
-
што і чаго. Даслаць, павялічыць у памеры пры раскроі.
- Н. на швы.
|| незакончанае трыванне: напускаць.
|| назоўнік: напуск.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)