напоўніцца, ✂; зак.

Стаць поўным, занятым, насычаным кім-, чым-н.

  • Вежа напоўнілася вадой.
  • Пакой напоўніўся людзьмі.
  • Сэрца напоўнілася радасцю (перан.).

|| незак. напаўняцца, ✂.

|| наз. напаўненне, ✂.

  • Пульс добрага напаўнення (нармальны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)