напомніць, ✂; зак.

  1. аб кім-чым, пра каго-што і без дапаўнення. Прымусіць каго-н. успомніць.

    • Н. пра сябе.
    • Н. аб мінулым.

  2. Здацца падобным на каго-, што-н.

    • Гэты чалавек напомніў пра сябра.

|| незак. напамінаць, ✂.

|| наз. напамінанне, ✂ і напамінак, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)