Verbum

напомніць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. аб кім-чым, пра каго-што і без дапаўнення. Прымусіць каго-н. успомніць.

   • Н. пра сябе.
   • Н. аб мінулым.

2. Здацца падобным на каго-, што-н.

   • Гэты чалавек напомніў пра сябра.

|| незакончанае трыванне: напамінаць.

|| назоўнік: напамінанне і напамінак.