напіраць, ✂; незак. (разм.).

  1. гл. наперці.

  2. Рашуча адцясняць, цясніць.

    • Белыя напіралі з флангаў.

  3. перан., на што. Асабліва падкрэсліваць што-н., настойваць на чым-н.

    • Н. на неабходнасць праверкі фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)