наперад, прысл. і прыназ.

  1. прысл. У напрамку перад сабой.

    • Зрабіць крок н.
    • Глядзець н.
    • Жыццё кліча нас н. (перан.).
  2. прысл. Раней часу, раней за што-н. іншае (разм.).

    • Пахваліцца н.
  3. прысл. Раней вызначанага тэрміну, авансам.

    • Узяць плату н.
  4. у знач. вык. Ужыв. як каманда рухацца ў напрамку перад сабой.

    • Н., сябры!
  5. прыназ. Спалучэнне з прыназ. “наперад” выражае прасторавыя адносіны і ўжыв. пры назве асобы ці прадмета, на лінію руху якіх ці ў напрамку перад якімі хто-, што-н. выходзіць, выбягае і пад.

    • Забегчы н. каму-небудзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)