напароць, ✂; зак.

  1. Распароць нейкую колькасць чаго-н. сшытага.

    • Н. сарочак.

  2. Пашкодзіць чым-н. вострым.

    • Н. руку.

  3. Пільна шукаючы, назбіраць чаго-н. (разм.).

    • Н. кош маладзенькіх баравічкоў.

|| незак. напорваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)