намёк, ✂, м.

  1. Слова або жэст, у якіх адкрыта не выказваецца думка, але мяркуецца, што пра яе здагадаюцца.

    • Гаварыць з намёкам.
    • Зразумець н.

  2. Слабая прымета чаго-н.

    • Не было ніякага намёку на дождж (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)