Verbum

наляцець, ✂; зак.

1. Прыляцець у вялікай колькасці.

   • Наляцелі пчолы на мёд.

2. На хаду, з разбегу наткнуцца, наскочыць (разм.).

   • Н. на слуп.

3. Напасці на каго-н.

   • Н. лёту.
   • Ястраб наляцеў на куранят.

4. на каго-што і без дапаўнення. Зрабіць напад, атакаваць.

   • Карнікі наляцелі на горад.

5. перан., на каго. Накінуцца на каго-н. з лаянкай, пагрозамі (разм.).

   • Свякроў наляцела з пагрозамі.

6. Знянацку пачацца (пра вецер, дождж і пад.).

   • Наляцела навальніца з градам.

7. Падаючы, асесці ў якой-н. колькасці.

   • Наляцела тапалінага пуху ў хату.

|| незак. налятаць, ✂.

|| наз. налёт, ✂.