Verbum

налажыць​¹, ✂; зак.

1. Палажыць зверху, паверх чаго-н.

   • Н. зверху пліту.
   • Н. гіпс.

2. Зрабіць якую-н. памету, запіс, знак.

   • Н. рэзалюцыю.
   • Н. свой адбітак на што-н. (перан. пакінуць след, адбітак на кім-н.).

3. што і чаго. Кладучы, напоўніць чым-н.

   • Н. воз сена.

4. Падвергнуць чаму-н., што абазначана назоўнікам.

   • Н. штраф.
   • Н. спагнанне.

◊

• Налажыць галавой (разм.) — прапасці, загінуць.

• Налажыць лапу (руку) на што (разм.) — захапіць што-н., падпарадкаваць сабе.

|| незак. накладваць, ✂.

|| наз. налажэнне, ✂.