Verbum

налажыць​¹ дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Палажыць зверху, паверх чаго-н.

   • Н. зверху пліту.
   • Н. гіпс.

2. Зрабіць якую-н. памету, запіс, знак.

   • Н. рэзалюцыю.
   • Н. свой адбітак на што-н. (пераноснае значэнне: пакінуць след, адбітак на кім-н.).

3. што і чаго. Кладучы, напоўніць чым-н.

   • Н. воз сена.

4. Падвергнуць чаму-н., што абазначана назоўнікам.

   • Н. штраф.
   • Н. спагнанне.
   • Налажыць галавой (размоўнае) — прапасці, загінуць.
   • Налажыць лапу (руку) на што (размоўнае) — захапіць што-н., падпарадкаваць сабе.

|| незакончанае трыванне: накладваць.

|| назоўнік: налажэнне.