накрыць, ✂; зак.

  1. гл. крыць.

  2. Пакрыць, закрыць чым-н. зверху.

    • Н. машыну брызентам.
    • Н. праціўніка артылерыйскім агнём (перан. папасці ў цэль).

  3. Злавіць, захапіць знянацку на месцы злачынства (разм.).

    • Н. бандытаў.

◊

  • Накрыць (на) стол — падрыхтаваць стол для яды, паставіўшы ўсё неабходнае.

|| незак. накрываць, ✂.

|| наз. накрыванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)