накіраваць, ✂; зак.

  1. Вызначыць, надаць кірунак руху каму-, -чаму-н.

    • Н. машыны ў горад.
    • Н. увагу.

  2. Паслаць, адправіць, даць прызначэнне.

    • Н. хворага да ўрача.

  3. Даючы парады, навучыць чаму-н. добраму.

    • Н. на ісцінны шлях.

|| незак. накіроўваць, ✂.

|| наз. накіраванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)