накіпець, ; зак.

  1. Сабрацца асесці (пра накіп).

  2. перан. Сабрацца ў сэрцы, душы, перапоўніць сэрца, душу (пра гнеў, крыўду).

    • На душы накіпела (безас.).

|| незак. накіпаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)