Verbum

накат назоўнік | мужчынскі род

1. гл. накатаць.

2. Рад бярвёнаў, жэрдак і пад., насланых наверх або пад нізам чаго-н.; насціл.

   • Бліндаж у тры накаты.

3. Слой фарбы на прыладзе для атрымання адбітку на якой-н. паверхні (на сцяне, паперы і інш.), а таксама ўзор на сценах.

   • Прыгожы н.

|| прыметнік: накатны.