найсці, ; зак.

  1. Ідучы, наступіць на што-н.

    • Упоцемку найшоў на слуп.
  2. Насунуўшыся, закрыць сабою.

    • Хмара найшла на сонца.
  3. Прыйсці ў вялікай колькасці; пранікнуць у якое-н. месца.

    • Найшло народу на сход.
  4. перан., на каго-што. Апанаваць, ахапіць (аб пачуццях).

    • На яго найшла туга.
  5. Настаць, з’явіцца раптам.

    • Бяда найшла неспадзявана.

|| незак. находзіць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)