найміт, ✂, м.

  1. Наёмны работнік, парабак.

  2. перан. Той, хто з карыслівымі намерамі служыць чыім-н. мэтам, хто прадаўся каму-н. (пагард.).

    • Найміты імперыялізму.

|| прым. найміцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)