найгрыш назоўнік | мужчынскі род
-
Народная інструментальная мелодыя, часцей танцавальная.
-
Ненатуральнасць, штучная напружанасць у ігры артыста і наогул у паводзінах, манерах.
- Дэкламаваць з найгрышам.
- Гаварыць шчыра, без найгрышу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)