наезнік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які добра ездзіць вярхом; спецыяліст па верхавой яздзе.
- Цыркавы н. (артыст, які выступае на кані).
|| жаночы род: наезніца.
|| прыметнік: наезніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)