наезнік, ✂, м.

Чалавек, які добра ездзіць вярхом; спецыяліст па верхавой яздзе.

  • Цыркавы н. (артыст, які выступае на кані).

|| ж. наезніца, ✂.

|| прым. наезніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)