наглядальнік, ✂, м.

Асоба, якая наглядае за кім-, чым-н.

  • Ваенны н.

|| ж. наглядальніца, ✂.

|| прым. наглядальніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)