нагавор, ✂, м.

  1. Тое, што і паклёп.

    • Арыштаваны па нагавору.

  2. Заклінанне, якое, па ўяўленню забабонных людзей, мае магічную сілу.

|| прым. нагаворны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)