нагаварыць, ; зак.

  1. Сказаць многа чаго-н.

    • Н. лішняга.
    • Н. непрыемнасцей.
  2. на каго (што) і без дапаўнення.

    • Узвесці паклёп.
    • Н. на дзяўчыну.
  3. Запісаць на пласцінку свой голас, чытаючы які-н. тэкст.

  4. У забабонных людзей: нашаптаць заклінанняў на што-н. (разм.).

  • Нагаварыць сорак бочак арыштантаў (разм.) — расказаць шмат неверагодных гісторый.

|| незак. нагаворваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)