нагарэць​2, ✂; безас.; зак. (разм.).

Быць пакараным, атрымаць спагнанне за што-н.

  • Яму моцна нагарэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)