нага назоўнік | жаночы род

  1. Адна з дзвюх ніжніх канечнасцей чалавека, а таксама адна з канечнасцей жывёл.

    • Доўгія ногі.
    • Пераступіць з нагі на нагу.
    • Перанесці хваробу на нагах.
    • Ісці нага ў нагу (нароўні з кім-н., у адпаведнасці з кім-, чым-н.).
    • Збіцца з ног (стаміцца, змучыцца ад клопатаў, беганіны).
    • Падняцца на ногі (таксама пераноснае значэнне: стаць дарослым, самастойным).
    • Бегчы з усіх ног (вельмі хутка, што ёсць моцы).
    • Паставіць на ногі (пераноснае значэнне: вылечыць, выгадаваць да самастойнага жыцця).
    • Адной нагой у магіле (быць блізкім да смерці).
    • Ляжаць без задніх ног (пераноснае значэнне: не мець сілы павярнуцца).
    • Падняць на ногі (пераноснае значэнне: усхваляваць, прымусіць трывожыцца).
    • Паставіць з ног на галаву (пераноснае значэнне: няправільна растлумачыць што-н.).
    • Блытацца пад нагамі (замінаць, перашкаджаць каму-н.).
    • Ні нагой куды-н., да каго-н. (пераноснае значэнне: не бываць дзе-н.).
    • Ледзь ногі носяць (аб вялікай стомленасці, старасці).
    • Ледзь ногі цягнуць (з цяжкасцю ісці).
    • Ледзь вынесці ногі (пазбегнуць небяспекі, выратавацца).
    • Ног не чуць пад сабой ад радасці (быць у вельмі добрым настроі).
    • Устаць з левай (не з той) нагі (быць у дрэнным настроі).
    • Траціць грунт (глебу, зямлю) пад нагамі (пазбаўляцца таго, на чым грунтуецца грамадскае становішча, светапогляд і пад.).
  2. Апора, ніжняя частка мэблі, пабудовы, механізма.

    • Стол на чатырох нагах.На шырокую нагу (размоўнае) — вельмі багата, раскошна.
    • Быць на роўнай назе з кім — быць у добрых сяброўскіх адносінах.

|| памяншальная форма: ножка.

|| прыметнік: нажны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)