надзея назоўнік | жаночы род

  1. Чаканне чаго-н. добрага, упэўненасць у ажыццяўленні чаго-н. радаснага.

    • Светлая н.
    • Падаваць надзеі (выяўляць якія-н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго-н.).

  2. Той, або тое, на каго, на што можна спадзявацца, апірацца.

    • Мір — н. ўсяго чалавецтва.
    • Сын — уся мая н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)