надзець, ✂; зак.

  1. Адзець на сябе або на каго-н. вопратку, абутак і пад.

    • Н. паліто.

  2. Уздзець, начапіць які-н. прадмет на каго-, што-н.

    • Н. пярсцёнак.
    • Н. акуляры.

  3. Начыніць, напіхаць чым-н. (спец., разм.).

    • Н. качку кашай.

|| незак. надзяваць, ✂.

|| звар. надзецца, ✂.

|| незак. надзявацца, ✂.

|| наз. надзяванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)