надрыў, ✂, м.

  1. гл. надарваць.

  2. Надарванае месца.

    • Вяроўка з надрывам.

  3. перан. Празмернае фізічнае напружанне.

    • З надрывам працуе рухавік.

  4. перан. Узбуджанасць, хваравітасць у праяўленні пачуццяў.

    • Гаварыць з надрывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)