Verbum

над (нада), прыназ.

1. Ужыв. пры абазначэнні размяшчэння, знаходжання каго-, чаго-н. у якіх-н. адносінах.

   • Туман над возерам.
   • Вёска над Прыпяццю.
   • Нада мной.

2. Ужыв. для абазначэння накіраванасці дзеяння на што-н.

   • Сядзець над задачай.

3. У спалучэнні з займеннікам «усе» паказвае на вышэйшае праяўленне ўласцівасцей данага дадзенага прадмета.

   • Мароз над усімі маразамі.