нацёк, ✂, м.

Слой рэчыва, якое нацякло на паверхню чаго-н., расцяклося па чым-н.

  • Нацёкі на сцяне.

|| прым. нацёчны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)