нацешыцца, ​✂; зак.

  1. Зведаць задавальненне; парадавацца, пацешыцца ўволю.

    • Не нацешыцца з дачкі.

  2. Зведаць асалоду ўзаемнага кахання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)