нацерці, ​; зак.

  1. Намазваючы, змазваючы (вадкасцю, маззю і пад.), расцерці.

    • Н. спіну.
  2. Начысціць да глянцу, уціраючы што-н. (фарбу, воск і пад.).

    • Н. паркет.
  3. Пашкодзіць, прычыніць боль трэннем, пакінуць след ад трэння.

    • Н. нагу.
  4. чаго. Надрабніць на тарцы ў якой-н. колькасці.

    • Н. бульбы.
  5. чаго. Нарыхтаваць у якой-н. колькасці, ачышчаючы ціскам, трэннем ад цвёрдых частачак (пра лён, каноплі і пад.).

|| незак. націраць, ✂.

|| звар. нацерціся, ✂.

|| незак. націрацца, ✂.

|| наз. націранне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)