нацерці дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Намазваючы, змазваючы (вадкасцю, маззю і пад.), расцерці.

    • Н. спіну.
  2. Начысціць да глянцу, уціраючы што-н. (фарбу, воск і пад.).

    • Н. паркет.
  3. Пашкодзіць, прычыніць боль трэннем, пакінуць след ад трэння.

    • Н. нагу.
  4. чаго. Надрабніць на тарцы ў якой-н. колькасці.

    • Н. бульбы.
  5. чаго. Нарыхтаваць у якой-н. колькасці, ачышчаючы ціскам, трэннем ад цвёрдых частачак (пра лён, каноплі і пад.).

|| незакончанае трыванне: націраць.

|| зваротны стан: нацерціся.

|| незакончанае трыванне: націрацца.

|| назоўнік: націранне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)