начынка назоўнік | жаночы род

  1. гл. начыніць.

  2. Тое, чым начынены пірагі, цукеркі і пад.

    • Пірог з начынкай.

|| прыметнік: начыначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)