нахваліцца, ✂; зак.

  1. Нагаварыць пра сябе многа добрага.

  2. Вельмі пахваліць (звычайна з адмоўем «не»).

    • Маці сынам не нахваліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)