начотніцтва, ✂, н.

Веды, якія грунтуюцца на механічным, некрытычным засваенні прачытанага.

|| прым. начотніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)