начос назоўнік | мужчынскі род

  1. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах (спецыяльны тэрмін).

  2. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні, а таксама прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў (размоўнае).

|| прыметнік: начосны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)