начасаць​1, ✂; зак.

  1. чаго. Атрымаць часаннем у якой-н. колькасці.

    • Н. ільну.

  2. Зачасаць валасы на лоб, вушы, скроні, а таксама ўзбіць валасы для прычоскі.

|| незак. начэсваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)