наасфера, , ж. (спец.).

Стан біясферы, што склаўся ў выніку ўзаемадзеяння яе законаў з дзейнасцю чалавечага розуму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)