Verbum

на​¹, прыназ.

I.

1. Ужыв. пры абазначэнні паверхні, на якой зверху размяшчаецца або куды накіроўваецца што-н.

   • На стале.
   • Напісаць на паперы.
   • Легчы на ложак.

2. Ужыв. пры абазначэнні месца або часу дзеяння, а таксама асобы ці прадмета, якія з’яўляюцца аб’ектам дзеяння.

   • Ісці на працу.
   • Быць на сходзе.
   • Вынесці пытанне на агульны сход.
   • Затрымаць погляд на субяседніку.

3. Ужыв. для абазначэння прадмета, які з’яўляецца прыладай, інструментам, сродкам для якога-н. дзеяння, сродкам выражэння чаго-н.

   • Узяць на буксір.
   • Перавесці на польскую мову.

ІІ.

1. Ужыв. пры абазначэнні тэрміну, прамежку часу.

   • Запас на зіму.
   • Становішча на 1 студзеня.
   • Спазніцца на гадзіну.

2. Ужыв. пры абазначэнні колькасці, меры, якія вызначаюць межы чаго-н.

   • Купіць на пяць рублёў.
   • Работы на гадзіну.

3. Ужыв. пры ўказанні на мэту прызначэння прадмета.

   • Лес на будоўлю.
   • Права на працу.

4. Ужыв. пры абазначэнні спосабу дзеяння, стану.

   • Расказваць на памяць.
   • Паверыць на слова.
   • Зрабіць на свой густ.

ІІІ.

1. У час чаго-н.

   • Усё рабіць на хаду.

2. Пры дапамозе чаго-н.

   • Смажыць на масле.
   • Развесці на вадзе.

3. Пры паўтарэнні назоўнікаў, паказвае на наяўнасць вялікай колькасці чаго-н. (разм.).

   • Лата на лаце.
   • Калдобіна на калдобіне.