мыць, ; незак.

  1. Ачышчаць ад гразі, бруду вадой з мылам, якой-н. іншай вадкасцю.

    • М. дзіця.
    • Рука руку мые (прыказка: аб адносінах людзей, калі яны пакрываюць дрэнныя ўчынкі адзін аднаго).
  2. Абліваць вадой паверхню чаго-н.; абмываць.

    • Рака бераг мые (перан.).

|| зак. вымыць, і памыць, .

|| звар. мыцца, .

|| зак. вымыцца, .

|| наз. мыццё, .

|| прым. мыйны, .

  • Мыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)