мыць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ачышчаць ад гразі, бруду вадой з мылам, якой-н. іншай вадкасцю.

    • М. дзіця.
    • Рука руку мые (прыказка: аб адносінах людзей, калі яны пакрываюць дрэнныя ўчынкі адзін аднаго).

  2. Абліваць вадой паверхню чаго-н.; абмываць.

    • Рака бераг мые (пераноснае значэнне).

|| закончанае трыванне: вымыць і памыць.

|| зваротны стан: мыцца.

|| закончанае трыванне: вымыцца.

|| назоўнік: мыццё.

|| прыметнік: мыйны.

  • Мыйная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)