мурло, ✂, н. (груб.).

Тоўсты і шырокі, звычайна непрыгожы твар, а таксама чалавек з такім тварам.

  • Во якое м. наеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)