назоўнік | жаночы род
Невялікае перапончатакрылае насякомае, якое жыве вялікімі згуртаваннямі.
- Мурашкі па спіне (скуры) бегаюць (размоўнае) — аб адчуванні дрыжыкаў ад сцюжы, страху.
|| прыметнік:
- М. курган.
- Мурашыная працавітасць (надзвычай вялікая).
- Мурашыная кіслата (кіслата, якая ўтрымліваецца ў ігліцы, крапіве, едкіх выдзяленнях мурашак і пчол).
- М. спірт (сумесь мурашынай кіслаты са спіртам і вадой).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)