Verbum

мурашка, ✂, ж.

Невялікае перапончатакрылае насякомае, якое жыве вялікімі згуртаваннямі.

◊

• Мурашкі па спіне (скуры) бегаюць (разм.) — аб адчуванні дрыжыкаў ад сцюжы, страху.

|| прым. мурашыны, ✂.

• М. курган.
• Мурашыная працавітасць (надзвычай вялікая).
• Мурашыная кіслата (кіслата, якая ўтрымліваецца ў ігліцы, крапіве, едкіх выдзяленнях мурашак і пчол).
• М. спірт (сумесь мурашынай кіслаты са спіртам і вадой).