мулка, безас. у знач. вык.

Цвёрда.

  • М. сядзець.

◊

  • Мякка сцеле, ды мулка спаць (прыказка; разм. неадабр.) — ужыв. ў дачыненні да таго, хто добры на словах, а не на справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)