Verbum

муціць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Рабіць мутным (вадкасць).

   • М. ваду.

2. пераноснае значэнне: Не даваць спакою, трывожыць.

   • Душу муціць неспакой.

3. пераважна безасабовая форма, каго-што. Браць на ваніты.

   • Яго муціла ад лякарства.

|| закончанае трыванне: замуціць і памуціць.

• Ён вады не замуціць нікому (пераноснае значэнне: пра вельмі сціплага, ціхага чалавека).