мучыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Прычыняць мукі, пакуты каму-н.

  • М. жывёл.
  • М. у засценках.

|| закончанае трыванне: замучыць і змучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)