моватворчасць, ​, ж. (кніжн.).

Стварэнне слоў і выразаў людзьмі, якія гавораць на дадзенай мове.

  • Народная м.

|| прым. моватворчы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)