моршчыць, ✂; незак.

  1. Збіраць у маршчыны (скуру, часткі твару).

    • М. лоб.

  2. Утвараць хвалі нібы складкі на гладкай паверхні (вады).

    • Вецер моршчыць ваду.

|| зак. наморшчыць, ✂ і зморшчыць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)