мона

прыстаўка

Першая частка складаных слоў у знач.: які складаецца з аднаго, адзінага, які адносіцца да аднаго; адзіночны, напр. монатэізм, монакультура, монамалекулярны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)