міратворац

назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

Той, хто садзейнічае ўстанаўленню міру, спыненню войн, ліквідацыі варожасці.

|| прыметнік: міратворчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)