міратворац, , м. (уст.).

Той, хто садзейнічае ўстанаўленню міру, спыненню войн, ліквідацыі варожасці.

|| прым. міратворчы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)