міраед, , м. (пагард.).

У дарэвалюцыйнай вёсцы: той, хто жыў з чужой працы, кулак.

|| прым. міраедскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)